publicerad: 2015
koncentricitet
kon·centr·ic·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till koncentrisk
| Singular | |
|---|---|
| en koncentricitet | obestämd form |
| en koncentricitets | obestämd form genitiv |
| koncentriciteten | bestämd form |
| koncentricitetens | bestämd form genitiv |


