publicerad: 2015
kontamination
kon·tam·in·at·ion
substantiv
~en ~er • ⟨språkv.⟩ sammanblandning av två uttryck t.ex. det spelar ingen betydelse
| Singular | |
|---|---|
| en kontamination | obestämd form |
| en kontaminations | obestämd form genitiv |
| kontaminationen | bestämd form |
| kontaminationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontaminationer | obestämd form |
| kontaminationers | obestämd form genitiv |
| kontaminationerna | bestämd form |
| kontaminationernas | bestämd form genitiv |


