publicerad: 2015
kontant
kont·ant
[‑an´t]
adjektiv; n. ~, ~a 1 erlagd i reda pengar; erlagd genast el. efter bestämd kort tid: kontant betalning; betala kontant2 sams; förtrogen – Alla sammansättn. med kontant- hör till kontant 1.
| Positiv | |
|---|---|
| en kontant + substantiv | |
| ett kontant + substantiv | |
| den/det/de kontanta + substantiv |


