publicerad: 2015
konvalj
kon·valj
[‑val´j]
~en ~er hellre än kon·valje
[‑val´je el. ‑val`je]
~n ~r • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en konvalj (en konvalje) | obestämd form |
| en konvaljs (en konvaljes) | obestämd form genitiv |
| konvaljen | bestämd form |
| konvaljens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konvaljer | obestämd form |
| konvaljers | obestämd form genitiv |
| konvaljerna | bestämd form |
| konvaljernas | bestämd form genitiv |


