publicerad: 2015
kringelkrok
kringel|krok
[kriŋ`el‑]
el. kringeli|krok
[‑kro´k]
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; ⟨vard.⟩ krök i olika riktningar på en väg
| Singular | |
|---|---|
| en kringelkrok (en kringelikrok) | obestämd form |
| en kringelkroks (en kringelikroks) | obestämd form genitiv |
| kringelkroken (kringelikroken) | bestämd form |
| kringelkrokens (kringelikrokens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kringelkrokar (kringelikrokar) | obestämd form |
| kringelkrokars (kringelikrokars) | obestämd form genitiv |
| kringelkrokarna (kringelikrokarna) | bestämd form |
| kringelkrokarnas (kringelikrokarnas) | bestämd form genitiv |


