publicerad: 2015
kringgå
kring|gå
verb
‑gick, ‑gått, ‑gången ‑gånget ‑gångna, pres. ‑går • lyckas undvika: kringgå bestämmelserna
| Finita former | |
|---|---|
| kringgår | presens aktiv |
| kringgås | presens passiv |
| kringgick | preteritum aktiv |
| kringgicks | preteritum passiv |
| kringgå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kringgå | infinitiv aktiv |
| att kringgås | infinitiv passiv |
| har/hade kringgått | supinum aktiv |
| har/hade kringgåtts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kringgående | |
| Perfekt particip | |
| en kringgången + substantiv | |
| ett kringgånget + substantiv | |
| den/det/de kringgångna + substantiv | |


