publicerad: 2015
krusning
krus·ning
substantiv
~en ~ar • små vågor på vattenyta
| Singular | |
|---|---|
| en krusning | obestämd form |
| en krusnings | obestämd form genitiv |
| krusningen | bestämd form |
| krusningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krusningar | obestämd form |
| krusningars | obestämd form genitiv |
| krusningarna | bestämd form |
| krusningarnas | bestämd form genitiv |


