publicerad: 2015
kugga
kugga
verb
~de ~t 1 underkänna i tentamen e.d.2 gripa in med kuggar i hjul; bildl. gå väl ihop
| Finita former | |
|---|---|
| kuggar | presens aktiv |
| kuggas | presens passiv |
| kuggade | preteritum aktiv |
| kuggades | preteritum passiv |
| kugga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kugga | infinitiv aktiv |
| att kuggas | infinitiv passiv |
| har/hade kuggat | supinum aktiv |
| har/hade kuggats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kuggande | |
| Perfekt particip | |
| en kuggad + substantiv | |
| ett kuggat + substantiv | |
| den/det/de kuggade + substantiv | |


