publicerad: 2015
kullridning
kull|rid·ning
substantiv
~en ~ar • till 3kull ridning
| Singular | |
|---|---|
| en kullridning | obestämd form |
| en kullridnings | obestämd form genitiv |
| kullridningen | bestämd form |
| kullridningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kullridningar | obestämd form |
| kullridningars | obestämd form genitiv |
| kullridningarna | bestämd form |
| kullridningarnas | bestämd form genitiv |


