publicerad: 2015
kvarstå
kvar|stå
verb
‑stod, ‑stått, pres. ‑står • vara kvar: en viss tvekan kvarstår; kvarstående medel
| Finita former | |
|---|---|
| kvarstår | presens aktiv |
| kvarstod | preteritum aktiv |
| kvarstå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kvarstå | infinitiv aktiv |
| har/hade kvarstått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| kvarstående | |


