publicerad: 2015
kvinnosyn
kvinno|syn
substantiv
~en ~er • till syn 2 kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en kvinnosyn | obestämd form |
| en kvinnosyns | obestämd form genitiv |
| kvinnosynen | bestämd form |
| kvinnosynens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvinnosyner | obestämd form |
| kvinnosyners | obestämd form genitiv |
| kvinnosynerna | bestämd form |
| kvinnosynernas | bestämd form genitiv |


