publicerad: 2015
läntagare
län|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna • i äldre tid: mottagare el. innehavare av förläning; till län 2
| Singular | |
|---|---|
| en läntagare | obestämd form |
| en läntagares | obestämd form genitiv |
| läntagaren | bestämd form |
| läntagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| läntagare | obestämd form |
| läntagares | obestämd form genitiv |
| läntagarna | bestämd form |
| läntagarnas | bestämd form genitiv |


