publicerad: 2015
lättfärdighet
lätt|färd·ig·het
substantiv
~en ~er lättfärdig
| Singular | |
|---|---|
| en lättfärdighet | obestämd form |
| en lättfärdighets | obestämd form genitiv |
| lättfärdigheten | bestämd form |
| lättfärdighetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| lättfärdigheter | obestämd form |
| lättfärdigheters | obestämd form genitiv |
| lättfärdigheterna | bestämd form |
| lättfärdigheternas | bestämd form genitiv |


