publicerad: 2015
landkänning
land|känn·ing
substantiv
~en ~ar • efter sjöresa
| Singular | |
|---|---|
| en landkänning | obestämd form |
| en landkännings | obestämd form genitiv |
| landkänningen | bestämd form |
| landkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landkänningar | obestämd form |
| landkänningars | obestämd form genitiv |
| landkänningarna | bestämd form |
| landkänningarnas | bestämd form genitiv |


