publicerad: 2015
lappa
lappa
verb
~de ~t 1 laga med lappar; bättra på2 ⟨vard.⟩ bötfälla för felparkering
Finita former | |
---|---|
lappar | presens aktiv |
lappas | presens passiv |
lappade | preteritum aktiv |
lappades | preteritum passiv |
lappa | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att lappa | infinitiv aktiv |
att lappas | infinitiv passiv |
har/hade lappat | supinum aktiv |
har/hade lappats | supinum passiv |
Presens particip | |
lappande | |
Perfekt particip | |
en lappad + substantiv | |
ett lappat + substantiv | |
den/det/de lappade + substantiv |
lappa ihop
• laga provisoriskt
Infinita formeratt lappa ihopinfinitiv aktivPresens participihoplappandePerfekt participen ihoplappad + substantivett ihoplappat + substantivden/det/de ihoplappade + substantiv
lappa till
• ⟨vard.⟩ slå till
Infinita formeratt lappa tillinfinitiv aktivPresens participtillappandePerfekt participen tillappad + substantivett tillappat + substantivden/det/de tillappade + substantiv
lappa över
1 delvis täcka, gå om lott med: de båda konserterna lappade över el. vanl. överlappade varandra2 försöka dölja: lappa över motsättningarna
Infinita formeratt lappa överinfinitiv aktivPresens participöverlappandePerfekt participen överlappad + substantivett överlappat + substantivden/det/de överlappade + substantiv