publicerad: 2015
målning
mål·ning
substantiv
~en ~ar • det att måla; målad tavla
| Singular | |
|---|---|
| en målning | obestämd form |
| en målnings | obestämd form genitiv |
| målningen | bestämd form |
| målningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| målningar | obestämd form |
| målningars | obestämd form genitiv |
| målningarna | bestämd form |
| målningarnas | bestämd form genitiv |


