publicerad: 2015
minröjare
min|röj·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑röjarna • person som oskadliggör minor; till mina
| Singular | |
|---|---|
| en minröjare | obestämd form |
| en minröjares | obestämd form genitiv |
| minröjaren | bestämd form |
| minröjarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| minröjare | obestämd form |
| minröjares | obestämd form genitiv |
| minröjarna | bestämd form |
| minröjarnas | bestämd form genitiv |


