publicerad: 2015
misstämning
misstämning
uppdelas miss|stäm·ning
substantiv
~en ~ar • till stämning 2 miss-
| Singular | |
|---|---|
| en misstämning | obestämd form |
| en misstämnings | obestämd form genitiv |
| misstämningen | bestämd form |
| misstämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| misstämningar | obestämd form |
| misstämningars | obestämd form genitiv |
| misstämningarna | bestämd form |
| misstämningarnas | bestämd form genitiv |


