publicerad: 2015
mooning
moon·ing
[mo´n‑]
substantiv
~en • ⟨vard.⟩ till moona
| Singular | |
|---|---|
| en mooning | obestämd form |
| en moonings | obestämd form genitiv |
| mooningen | bestämd form |
| mooningens | bestämd form genitiv |


