publicerad: 2015
murkla
murkla
substantiv
~n murklor • en svamp – I sammansättn. murkel-.
| Singular | |
|---|---|
| en murkla | obestämd form |
| en murklas | obestämd form genitiv |
| murklan | bestämd form |
| murklans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| murklor | obestämd form |
| murklors | obestämd form genitiv |
| murklorna | bestämd form |
| murklornas | bestämd form genitiv |


