publicerad: 2015
närvara
när|vara
verb
‑varade, ‑varat hellre än ‑varit, pres. ‑varar • vara på platsen för en viss händelse: närvara vid en invigning
| Finita former | |
|---|---|
| närvarar | presens aktiv |
| närvarade | preteritum aktiv |
| närvar | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att närvara | infinitiv aktiv |
| har/hade närvarat (närvarit) | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| närvarande | |


