publicerad: 2015
nationalförsamling
nat·ion·al|för·saml·ing
substantiv
~en ~ar • parlament i vissa länder; till församling 2
| Singular | |
|---|---|
| en nationalförsamling | obestämd form |
| en nationalförsamlings | obestämd form genitiv |
| nationalförsamlingen | bestämd form |
| nationalförsamlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nationalförsamlingar | obestämd form |
| nationalförsamlingars | obestämd form genitiv |
| nationalförsamlingarna | bestämd form |
| nationalförsamlingarnas | bestämd form genitiv |


