publicerad: 2015
nidingsdåd
nid·ings|dåd
substantiv
~et; pl. ~ niding dåd
| Singular | |
|---|---|
| ett nidingsdåd | obestämd form |
| ett nidingsdåds | obestämd form genitiv |
| nidingsdådet | bestämd form |
| nidingsdådets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nidingsdåd | obestämd form |
| nidingsdåds | obestämd form genitiv |
| nidingsdåden | bestämd form |
| nidingsdådens | bestämd form genitiv |


