publicerad: 2015
observant
ob·serv·ant
[‑an´t]
adjektiv; n. ~, ~a • som strängt iakttar regler; uppmärksam
| Positiv | |
|---|---|
| en observant + substantiv | |
| ett observant + substantiv | |
| den/det/de observanta + substantiv | |
| den observante + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de observantare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är observantast | |
| den/det/de observantaste + substantiv |


