publicerad: 2015
omstämning
om|stäm·ning
substantiv
~en ~ar stämning 1
| Singular | |
|---|---|
| en omstämning | obestämd form |
| en omstämnings | obestämd form genitiv |
| omstämningen | bestämd form |
| omstämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omstämningar | obestämd form |
| omstämningars | obestämd form genitiv |
| omstämningarna | bestämd form |
| omstämningarnas | bestämd form genitiv |


