publicerad: 2015
originalhandling
orig·in·al|handl·ing
substantiv
~en ~ar • till handling 2 original 1
| Singular | |
|---|---|
| en originalhandling | obestämd form |
| en originalhandlings | obestämd form genitiv |
| originalhandlingen | bestämd form |
| originalhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| originalhandlingar | obestämd form |
| originalhandlingars | obestämd form genitiv |
| originalhandlingarna | bestämd form |
| originalhandlingarnas | bestämd form genitiv |


