publicerad: 2015
oscillering
oscill·er·ing
substantiv
~en ~ar oscillera
| Singular | |
|---|---|
| en oscillering | obestämd form |
| en oscillerings | obestämd form genitiv |
| oscilleringen | bestämd form |
| oscilleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| oscilleringar | obestämd form |
| oscilleringars | obestämd form genitiv |
| oscilleringarna | bestämd form |
| oscilleringarnas | bestämd form genitiv |


