publicerad: 2015
ovanvåning
ovan|vån·ing
substantiv
~en ~ar 1ovan våning 1
| Singular | |
|---|---|
| en ovanvåning | obestämd form |
| en ovanvånings | obestämd form genitiv |
| ovanvåningen | bestämd form |
| ovanvåningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ovanvåningar | obestämd form |
| ovanvåningars | obestämd form genitiv |
| ovanvåningarna | bestämd form |
| ovanvåningarnas | bestämd form genitiv |


