publicerad: 2015
planeringsråd
plan·er·ings|råd
substantiv
~et; pl. ~ • till 1råd 2 planering
| Singular | |
|---|---|
| ett planeringsråd | obestämd form |
| ett planeringsråds | obestämd form genitiv |
| planeringsrådet | bestämd form |
| planeringsrådets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planeringsråd | obestämd form |
| planeringsråds | obestämd form genitiv |
| planeringsråden | bestämd form |
| planeringsrådens | bestämd form genitiv |
SAOL
