publicerad: 2015
plattsättning
platt|sätt·ning
substantiv
~en ~ar • till 1platta 1 sättning 1
| Singular | |
|---|---|
| en plattsättning | obestämd form |
| en plattsättnings | obestämd form genitiv |
| plattsättningen | bestämd form |
| plattsättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattsättningar | obestämd form |
| plattsättningars | obestämd form genitiv |
| plattsättningarna | bestämd form |
| plattsättningarnas | bestämd form genitiv |


