publicerad: 2015
principal
princip·al
[‑a´l]
substantiv
~en ~er 1 uppdrags- el. arbetsgivare2 orgelns huvudstämma3 i sms.; huvud-
| Singular | |
|---|---|
| en principal | obestämd form |
| en principals | obestämd form genitiv |
| principalen | bestämd form |
| principalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| principaler | obestämd form |
| principalers | obestämd form genitiv |
| principalerna | bestämd form |
| principalernas | bestämd form genitiv |


