publicerad: 2015
rättsägare
rätts|äg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ägarna • till 3rätt 1,2 ägare
| Singular | |
|---|---|
| en rättsägare | obestämd form |
| en rättsägares | obestämd form genitiv |
| rättsägaren | bestämd form |
| rättsägarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsägare | obestämd form |
| rättsägares | obestämd form genitiv |
| rättsägarna | bestämd form |
| rättsägarnas | bestämd form genitiv |


