publicerad: 2015
rättvisa
rätt|visa
substantiv
~n ‑visor • till rättvis – I sammansättn. rättvise-.
| Singular | |
|---|---|
| en rättvisa | obestämd form |
| en rättvisas | obestämd form genitiv |
| rättvisan | bestämd form |
| rättvisans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättvisor | obestämd form |
| rättvisors | obestämd form genitiv |
| rättvisorna | bestämd form |
| rättvisornas | bestämd form genitiv |


