publicerad: 2015
ringorm
ring|orm
substantiv
~en ~ar • en typ av hudutslag hos djur
| Singular | |
|---|---|
| en ringorm | obestämd form |
| en ringorms | obestämd form genitiv |
| ringormen | bestämd form |
| ringormens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ringormar | obestämd form |
| ringormars | obestämd form genitiv |
| ringormarna | bestämd form |
| ringormarnas | bestämd form genitiv |


