publicerad: 2015
rivning
riv·ning
substantiv
~en ~ar 1 till 2riva 1,32 till 2riva 4 – Alla sammansättn. med rivnings- hör till rivning 2.
| Singular | |
|---|---|
| en rivning | obestämd form |
| en rivnings | obestämd form genitiv |
| rivningen | bestämd form |
| rivningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rivningar | obestämd form |
| rivningars | obestämd form genitiv |
| rivningarna | bestämd form |
| rivningarnas | bestämd form genitiv |


