publicerad: 2015
rivningsbeslut
riv·nings|be·slut
substantiv
~et; pl. ~ rivning 2 beslut
| Singular | |
|---|---|
| ett rivningsbeslut | obestämd form |
| ett rivningsbesluts | obestämd form genitiv |
| rivningsbeslutet | bestämd form |
| rivningsbeslutets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rivningsbeslut | obestämd form |
| rivningsbesluts | obestämd form genitiv |
| rivningsbesluten | bestämd form |
| rivningsbeslutens | bestämd form genitiv |


