publicerad: 2015
sönderfalla
sönder|falla
verb
‑föll, ‑fallit, ‑fallen ‑fallet ‑fallna, pres. ‑faller • brytas ner, förintas: sönderfalla el. falla sönder
| Finita former | |
|---|---|
| sönderfaller | presens aktiv |
| sönderfalls (sönderfalles) | presens passiv |
| sönderföll | preteritum aktiv |
| sönderfölls | preteritum passiv |
| sönderfall | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sönderfalla | infinitiv aktiv |
| att sönderfallas | infinitiv passiv |
| har/hade sönderfallit | supinum aktiv |
| har/hade sönderfallits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sönderfallande | |
| Perfekt particip | |
| en sönderfallen + substantiv | |
| ett sönderfallet + substantiv | |
| den/det/de sönderfallna + substantiv | |


