publicerad: 2015
söndrig
söndr·ig
adjektiv
~t ~a • ⟨vard.⟩ som är sönder, trasig
| Positiv | |
|---|---|
| en söndrig + substantiv | |
| ett söndrigt + substantiv | |
| den/det/de söndriga + substantiv | |
| den söndrige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de söndrigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är söndrigast | |
| den/det/de söndrigaste + substantiv |


