publicerad: 2015
samarier
samari·er
[sama´ri‑]
substantiv
~n; pl. ~ • person från Samarien särsk. under biblisk tid
| Singular | |
|---|---|
| en samarier | obestämd form |
| en samariers | obestämd form genitiv |
| samariern | bestämd form |
| samarierns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| samarier | obestämd form |
| samariers | obestämd form genitiv |
| samarierna | bestämd form |
| samariernas | bestämd form genitiv |


