publicerad: 2015
samlingsrum
saml·ings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till samling 1 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett samlingsrum | obestämd form |
| ett samlingsrums | obestämd form genitiv |
| samlingsrummet | bestämd form |
| samlingsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| samlingsrum | obestämd form |
| samlingsrums | obestämd form genitiv |
| samlingsrummen | bestämd form |
| samlingsrummens | bestämd form genitiv |


