publicerad: 2015
sammansluta
samm·an|sluta
verb
‑slöt, ‑slutit, ‑sluten ‑slutet ‑slutna, pres. ‑sluter • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| sammansluter | presens aktiv |
| sammansluts (sammanslutes) | presens passiv |
| sammanslöt | preteritum aktiv |
| sammanslöts | preteritum passiv |
| sammanslut | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sammansluta | infinitiv aktiv |
| att sammanslutas | infinitiv passiv |
| har/hade sammanslutit | supinum aktiv |
| har/hade sammanslutits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sammanslutande | |
| Perfekt particip | |
| en sammansluten + substantiv | |
| ett sammanslutet + substantiv | |
| den/det/de sammanslutna + substantiv | |
sammansluta sig
• bilda en grupp: sammansluta sig el. sluta sig sammanOrdform(er) sammansluta sig


