publicerad: 2015
sammanslutning
samm·an|slut·ning
substantiv
~en ~ar • förening
| Singular | |
|---|---|
| en sammanslutning | obestämd form |
| en sammanslutnings | obestämd form genitiv |
| sammanslutningen | bestämd form |
| sammanslutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanslutningar | obestämd form |
| sammanslutningars | obestämd form genitiv |
| sammanslutningarna | bestämd form |
| sammanslutningarnas | bestämd form genitiv |


