publicerad: 2015
sammansmälta
samm·an|smälta
verb
‑smälte, ‑smält, ‑smält, pres. ‑smälter • sammansmälta el. smälta samman
| Finita former | |
|---|---|
| sammansmälter | presens aktiv |
| sammansmälts (sammansmältes) | presens passiv |
| sammansmälte | preteritum aktiv |
| sammansmältes | preteritum passiv |
| sammansmält | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sammansmälta | infinitiv aktiv |
| att sammansmältas | infinitiv passiv |
| har/hade sammansmält | supinum aktiv |
| har/hade sammansmälts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sammansmältande | |
| Perfekt particip | |
| en sammansmält + substantiv | |
| ett sammansmält + substantiv | |
| den/det/de sammansmälta + substantiv | |


