publicerad: 2015
sammanstöta
samm·an|stöta
verb
‑stötte ‑stött • träffas: de sammanstötte el. vanl. stötte samman efter bion
| Finita former | |
|---|---|
| sammanstöter | presens aktiv |
| sammanstöts (sammanstötes) | presens passiv |
| sammanstötte | preteritum aktiv |
| sammanstöttes | preteritum passiv |
| sammanstöt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sammanstöta | infinitiv aktiv |
| att sammanstötas | infinitiv passiv |
| har/hade sammanstött | supinum aktiv |
| har/hade sammanstötts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sammanstötande | |
| Perfekt particip | |
| en sammanstött + substantiv | |
| ett sammanstött + substantiv | |
| den/det/de sammanstötta + substantiv | |


