publicerad: 2015
sammanstötning
samm·an|stöt·ning
substantiv
~en ~ar sammanstöta
| Singular | |
|---|---|
| en sammanstötning | obestämd form |
| en sammanstötnings | obestämd form genitiv |
| sammanstötningen | bestämd form |
| sammanstötningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sammanstötningar | obestämd form |
| sammanstötningars | obestämd form genitiv |
| sammanstötningarna | bestämd form |
| sammanstötningarnas | bestämd form genitiv |


