publicerad: 2015
sanktuarium
sanktu·ari·um
[‑a´ri‑ el. ‑a`ri‑]
substantiv
sanktuariet sanktuarier • heligt rum; förvaringsrum för reliker
| Singular | |
|---|---|
| ett sanktuarium | obestämd form |
| ett sanktuariums | obestämd form genitiv |
| sanktuariet | bestämd form |
| sanktuariets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sanktuarier | obestämd form |
| sanktuariers | obestämd form genitiv |
| sanktuarierna | bestämd form |
| sanktuariernas | bestämd form genitiv |


