publicerad: 2015
schäfer
schäfer
[∫ä´fer]
substantiv
~n schäfrar • en hund
| Singular | |
|---|---|
| en schäfer | obestämd form |
| en schäfers | obestämd form genitiv |
| schäfern | bestämd form |
| schäferns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schäfrar | obestämd form |
| schäfrars | obestämd form genitiv |
| schäfrarna | bestämd form |
| schäfrarnas | bestämd form genitiv |


