publicerad: 2015
självbestämmelse
själv|be·stämm·else
substantiv
~n själv bestämmelse
| Singular | |
|---|---|
| en självbestämmelse | obestämd form |
| en självbestämmelses | obestämd form genitiv |
| självbestämmelsen | bestämd form |
| självbestämmelsens | bestämd form genitiv |
SAOL
