publicerad: 2015
schakal
schak·al
hellre än sjak·al
[‑a´l]
substantiv
~en ~er • ett djur
| Singular | |
|---|---|
| en schakal (en sjakal) | obestämd form |
| en schakals (en sjakals) | obestämd form genitiv |
| schakalen (sjakalen) | bestämd form |
| schakalens (sjakalens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schakaler (sjakaler) | obestämd form |
| schakalers (sjakalers) | obestämd form genitiv |
| schakalerna (sjakalerna) | bestämd form |
| schakalernas (sjakalernas) | bestämd form genitiv |


