publicerad: 2015
snöpa
snöpa
verb
snöpte snöpt 1 ⟨åld.⟩ kastrera2 andligen stympa
| Finita former | |
|---|---|
| snöper | presens aktiv |
| snöps (snöpes) | presens passiv |
| snöpte | preteritum aktiv |
| snöptes | preteritum passiv |
| snöp | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snöpa | infinitiv aktiv |
| att snöpas | infinitiv passiv |
| har/hade snöpt | supinum aktiv |
| har/hade snöpts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snöpande | |
| Perfekt particip | |
| en snöpt + substantiv | |
| ett snöpt + substantiv | |
| den/det/de snöpta + substantiv | |
| den snöpte + maskulint substantiv | |


